Technologia przetwórstwa PET

Jest to bardzo szerokie zagadnienie ze względu na ilość odmian granulatu, oraz dostępnych metod przetwórstwa. Ograniczę się do wybranych informacji, które mogą być interesujące w produkcji opakowań z wykorzystaniem tzw. metody jednostopniowej, ISBM (ang. injection stretch blow moulding). W ten sposób zdefiniowaliśmy nasz typ PET (ang. polyethylene terephthalate) będzie to tzw. butelkowy (ang. bottle grade) dla którego lepkość właściwa, I.V. (ang. intrinsic viscosity) jest w granicach pomiędzy 0,76-0,84 dl/g. Na początku lat 40 ubiegłego wieku PET znalazł zastosowanie w formowaniu włókien. Cały czas ten przemysł jest głównym odbiorcą, wystarczy, że sprawdzisz metkę swojego ubrania (ang. polyester).
Spróbujmy rozszyfrować termin ISBM w Polsce funkcjonuje nazwa wtrysk z rozdmuchem. Po kolei zgodnie z etapami procesu, wtrysk preformy, rozciąganie preformy, rozdmuch preformy, a wszystko aby uzyskać strukturę dwukierunkowej orientacji, nie wspominając o etapie tzw. kondycjonowania.

Najważniejsze aby zrozumieć zależności wynikające z morfologii polimerów. PET, który kupujemy i następnie przetwarzamy, ma strukturę częściowo krystaliczną (temp. mięknienia oraz topnienia ok. 250 st.C) w wyniku gwałtowanego chodzenia zachodzącego w formie wtryskowej, oraz procesów związanych z rozciąganiem i rozdmuchem otrzymujemy strukturę amorficzną. Przyczyną jest zbyt mała ruchliwość łańcuchów, przy szybkim chłodzeniu, żeby mogły one utworzyć obszary uporządkowane, co w konsekwencji prowadzi do częściowej tylko krystaliczności. Np. butelka, która uwzględniając strukturę ma budowę amorficzną mięknie już w temp. ok. 60 st.C co obserwujemy gdy nalejmy np. wodę w temp. ok. 100 st.C (uwaga ze względu na możliwość oparzenia).

Wyroby otrzymywane w technologii ISBM uwzględniając opisane cechy procesu są: przezroczyste dzięki strukturze amorficznej, oraz mają dobre właściwości barierowe dzięki dwukierunkowej orientacji.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Optymalizacja w przetwórstwie tworzyw sztucznych

Obraz
Bardzo skrótowo przedstawię wstęp do optymalizacji na przykładzie wytłaczania jednoślimakowego tworzyw sztucznych . Podkreślić należy, że wymienione metody mogą być stosowane w innych procesach przetwórstwa tworzyw sztucznych. Po pierwsze definicja, spis metod wykorzystywanych w optymalizacji, pozyskiwanie danych wejściowych i wyjściowych, na końcu dane wejściowe i wyjściowe wytłaczania jednoślimakowego tworzyw sztucznych. Każdą czynność do wykonania możemy przedstawić jako rozwiązanie zadania. Proces optymalizacji polegałby na przeszukaniu przestrzeni możliwych rozwiązań, celem znalezienia „najlepszych” (ekstremum) przy założonych kryteriach, zdefiniowanej funkcji celu (np. maksymalna wydajność, minimalne zużycie mocy). W małych przestrzeniach rozwiązań klasyczne metody np. statystyczna (analiza regresji), polegające na całkowitym przeszukiwaniu są zwykle wystarczające. W większych przestrzeniach rozwiązań trzeba stosować wyspecjalizowane metody sztucznej inteligencji (ang. arti
Czytaj więcej

Lepkość polimerów

Obraz
W uzupełnieniu wcześniejszych informacji o lepkości ( 1 , 2 ), wiemy już co to jest, kilka informacji dodatkowych. Pojęcie lepkości zdefiniowane przez Newtona, ma stałą wartość, jest to lepkość dynamiczna , definiowana jako kąt pochylenia krzywej płynięcia względem osi szybkości ścinania . Krzywa płynięcia płynów nienewtonowskich 1, 2, 3 – płyny które nie mają granicy płynięcia, 1 – newtonowski, 2 - pseudoplastyczny (rozrzedzany ścinaniem), 3 - dilatantny (zagęszczany ścinaniem). 4, 5, 6 – płyny które mają granicy płynięcia, 4 – Binghama , 5 - rozrzedzany ścinaniem 6 - zagęszczany ścinaniem Liniowa zależność między naprężeniem stycznym i szybkością ścinania obowiązuje dla wielu płynów: powietrza, wody, benzyny, ciekłych, metali, słuszna jest dla wszystkich gazów, cieczy, roztworów o małej masie cząsteczkowej. Istnieją materiały ( płyny nienewtonowskie ), które nie wykazują liniowej zależności między naprężeniem stycznym i szybkością ścinania, należą do nich stopione pol
Czytaj więcej

Czy poli(chlorkek winylu) jest szkodliwy?

Podstawowym błędem popełnianym przy ocenie szkodliwości poli(chlorku winylu) jest utożsamianie jego właściwości z właściwościami: chlorku winylu , czyli monomeru do jego produkcji, oraz chloru . Czyż nie prawdą jest, iż cząsteczki łącząc się w inne związki chemiczne zmieniają swoje właściwości? Utożsamianie PVC z chlorkiem winylu i alarmowanie o jego szkodliwości, porównać można by do alarmowania o szkodliwości poliwęglanów, ze względu na to iż synteza 1 mol bisfenolu A wymaga 1 mol fosgenu, bardzo przecież szkodliwego. Czyż nie dobrym argumentem jest obojętność fizjologiczna i brak toksyczności poli(chlorku winylu) potwierdzona zastosowaniem w wielu wyrobach dla medycyny, takich jak dreny, cewniki, wzierniki, rurki do hemodializy, urządzenia do transfuzji krwi oraz worki na krew i płyny infuzyjne. Przecież wszystkim tym wyrobom stawiane są bardzo rygorystyczne wymagania, które PVC spełnia. Najczęstsze zarzuty stawiane PVC to: 1 z wyrobów PVC uwalnia się rakotwórczy chlorek winylu ,
Czytaj więcej